Kaap, de kleine biennale. Fort Ruigenhoek, Utrecht. 2008.
Bovenop gebouw B
De ltaliaanse kunstenaar Pierluigi Pompei maakt voor KAAP vijf grote trompetten en zet ze op een bunkercomplex. Hi] laat ze een muziekstuk spelen dat hij zelf gecomponeerd heeft. De vijf trompetten produceren elk een toon, en die hoor je niet of alleen met andere tonen, variƫrend van zacht naar luid. De trompetten zi]n zo opgesteld dat de bezoekers ze bij hun aankomst zien zodra ze voorbij het hoofdgebouw lopen. Het geluid van de muziek hoor je over het gehele fort.
Een blaasinstrument, zoals een trompet, werkt alleen als iemand erin blaast. Een muziektoon duurt net zo lang tot de adem op is en de trompettist opnieuw adem moet halen. De trompetten van Pierluigi worden niet aangeblazen door een mens maar bespeeld via een electronisch circuit. Geen menselijke speler komt eraan te pas, maar wet de (uiteraard door een mens geprogrammeerde) computer.
Pieriuigi komt uit ltaliĆ«, maar woont en werkt al lang in Amsterdam. Hi] is beeldhouwer en trompettist. Een dubbeltalent! KAAP heeft Pierluigi uitgenodigd om een kunstwerk te maken waarbij hi] allebei de talenten gebruikt. Pierluigi vindt het fort heel inspirerend. Zo’n oud militair fort is de perfecte plek voor waar Pierluigi de laatste tijd mee bezig is. Een jaar geleden werkte hij drie maanden in Den Bosch in het Europees Keramisch Werkcentrum. Daar kunnen kunstenaars experimenteren met keramiek. Er staan grote ovens en er werken technici die altes weten over klei, glazuur, aardewerk en porselein. Zij helpen kunstenaars om plannen uit te voeren. Pierluigi maakte er grote witte trompeten van keramiek. Hij sloot ze aan op kunstmatige longen waardoor de instrumenten lucht kregen en rustig muziek gingen maken.
Pierluigi dankt het Europees Keramisch Werkcentrum (het EKWC) in Den Bosch alsmede Kees van Zelst.